Teofila balkon

Teofil jest fanem balkonu. Bez wątpienia to on, ze wszystkich Kotów, balkon lubi najbardziej i spędza na nim najwięcej czasu. Nie ma co prawda na nim wielkiego pola do manewru, bo balkon przyczepiony do mieszkania xmas_eve ma jakiś metr na pól metra, tak na oko. Czyli zrobi dwa kroki w jedną stronę i już jest balkonu koniec, a kiedy położy się w poprzek, gdyby nie było siatki, ogon zwisłby mu niechybnie za balustradę.

Jednak Teofil stara się dobrze wykorzystać każdy dostępny centymetr powierzchni. Zazwyczaj siedzi i obserwuje przechodzących chodnikiem ludzi oraz przejeżdżających ścieżką rowerzystów i rolkarzy. Wiele uwagi poświęca też ptakom obsiadającym okoliczne lipy oraz gzyms budynku, znajdujący się piętro wyżej. Zwłaszcza gołębie bywają w tej materii bezczelne, siadają na wspomnianym gzymsie, tak że widać im tylko kiwające się głowy. W ten sposób drażnią się z Teofilem, który nigdy w życiu do nich nie doskoczy i one, mimo swoich ptasich móżdżków, pewnie to wiedzą.

Dużo wrażeń dostarczają mu też owady, chociaż one ostatnio pojawiają się w mniejszej ilości, ku uciesze xmas_eve, która owadów szczerze nienawidzi. Teofilowi jednak od czasu do czasu udaje się upolować muchę, z którą w zębach, z konspiracyjną miną na twarzy, wpada następnie do mieszkania, by ją zjeść. Xmas_eve goni go wówczas w popłochu, żeby sprawdzić, czy to, co Teofil ma w paszczy, nie jest przypadkiem osą.

Czasem na sąsiednim balkonie, usytuowanym na wyciągniecie reki, pojawia się pies. Jest to obcy pies, chociaż całkiem mały. Widząc psa Teofil kamienieje, przypłaszcza się trochę do podłoża i obserwuje go bardzo wnikliwie.

Dzisiaj Teofil, będąc na balkonie, łaskawie pozwolił się xmas_eve wyszczotkować, dzięki czemu trochę sierści, która zostałaby zdeponowana na dywanie, zostało na szczotce. Przy okazji szczotkowania właśnie okazało się, że Teofil leżący w poprzek balkonu zajmuje całą jego szerokość i mógłby zwiesić ogon za balustradę.

Jedyne, czego Teofil na balkonie nie lubi, podobnie zresztą, jak Stefan, który nie lubi tego nawet bardziej, to ryk silnika motocyklowego. Za każdym razem, kiedy ulicą na pełnym gazie przejeżdża jakiś użytkownik motocykla, przez niektórych zwany dawcą organów, Teofil wraz ze Stefanem, jeśli ten ostatni też się na balkonie znajduje, pryska z balkonu z prędkością ponaddźwiękową i ląduje pod łóżkiem w sypialni. Po chwili jednak na balkon wraca i od początku zaczyna swoje obserwacje świata.